بررسی اثر مهاری ملاتونین بر رده های سلولی ags و mkn۴۵ آدنوکارسینوما معده

سابقه و هدف: ملاتونین به عنوان یک نوروهورمون بوده که خواص مهمی در بدن داراست .در سال های اخیر اهمیت ملاتونین در پیش گیری از سرطان مورد توجه قرار گرفته و در برخی مطالعات آثار آنتی پرولیفراتیو و آپوپتوتیک آن در برخی کانسرها از جمله کانسر پستان و کولون مشخص شده است. هم چنین با توجه سطح بالای این هورمون در سیستم گوارشی احتمال نقش حفاظتی فیزیولوژیک و فارماکولوژیک آن در این سیستم در نظر گرفته شده با توجه با این اطلاعات و سوابق و با در نظر گرفتن این موضوع که تاکنون مطالعات دقیقی در رابطه با نقش ملاتونین در آدنوکارسینوما معده انجام نشده و یا تنها برخی مطالعات محدود در این رابطه موجود است این مطالعه برای اولین بار در سطح رده های سلولی ags و mkn45 طراحی شده است. مواد و روش ها: برای بررسی اثرات آنتی پرولیفراتیک ملاتونین از روش mtt assay استفاده شد. همچنین برای بررسی سلولی از سلول های آدنوکارسینوما معده ags و-45 mkn استفاده شد که پس از انکوباسیون 48 ساعته با غلظت های مختلف ملاتونین در دمای 37 درجه و co2 پنج درصد میزان پرولیفراسیون با کنترل منفی مقایسه شد و هم چنین برای کنترل مثبت از داروی cisplatin استفاده شد. یافته ها: با توجه به نتایج به دست آمده مشخص شد که ملاتونین در سلول های ags در غلظت 5/12 تا 200 میکرومولار و در سلول های mkn از غلظت 50-200 میکرومولار به طور معنی دار باعث کاهشcell viability گردیده است و هم چنین ic50 ملاتونین هم در سلول های ags و هم mkn نسبت به کنترل معنی دار بود این کاهش در مقایسه با سیس پلاتین به عنوان کنترل مثبت قابل ملاحظه است. استنتاج: بر اساس نتایج به دست آمده مشخص شده که ملاتونین می تواند در یک شیوه وابسته به دوز باعث کاهش cell viability در سلول های آدنوکارسینوما معده گردد که این موضوع با مطالعات در کانسر پستان و کولون هم خوانی دارد و می توان ملاتونین را به عنوان یک عامل فیزیولوژیک و فارماکولوژیک در کنترل رشد سلول های معدی معرفی کرد.